Dzieje Pieszyc sÄ… równie skomplikowane jak historia ÅšlÄ…ska. Na przestrzeni wieków osada wchodziÅ‚a w skÅ‚ad różnych paÅ„stw, zamieszkiwana byÅ‚a przez różne narody. Prawdopodobnie powstaÅ‚a w XIII wieku, tak jak wiÄ™kszość pobliskich miejscowoÅ›ci w wyniku tak zwanej kolonizacji na prawie niemieckim. Przypuszczenia te potwierdzajÄ… najstarsze historyczne źródÅ‚a mówiÄ…ce o Pieszycach. Pierwsza pisana wzmianka o naszej miejscowoÅ›ci pochodzi z 1258 roku – dokÅ‚adnie 13 lutego, biskup wrocÅ‚awski Tomasz I, na proÅ›bÄ™ ksiÄ™cia wrocÅ‚awskiego Henryka III, patrona koÅ›cioÅ‚a Åšw. Jerzego w Dzierżoniowie oraz Ottona z Willina, z kolei patrona kaplicy w Pieszycach, wydaje dokument rozdzielajÄ…cy obie Å›wiÄ…tynie.

Na początku XVIII wieku dobra pieszyckie nabył w całości za cenę 141 tys. talarów Bernhard von Mohrenthal. Za jego rządów w Pieszycach nastąpił szybki rozwój tkactwa. Nic też dziwnego, że w XIX wiek Pieszyce wkraczają w erę przemysłową, jako silny ośrodek tkactwa. Lokalne statystyki mówią, że w 1828 r. wieś posiadała 560 przędzalników oraz 280 tkaczy. Pierwsze fabryki tekstylne pojawiły się w następnym stuleciu. To właśnie w Pieszycach rozpoczęło się powstanie tkaczy śląskich z 1844 r. rozsławiony przez Gerharda Hauptmanna. Patrząc na Pieszyce z tamtych lat trzeba zaznaczyć, że była to dość nietypowa wieś. Obok ponad stu gospodarstw chłopskich funkcjonowało czternaście fabryk włókienniczych.

Wycinek mapy: "Briegers Grosse Wegekarte vom Eulen und Waldenburger Gebirge"